1 – Şehir Merkezi (Motorsiklet Kiralama)

Motorsiklet kiralayıp gezmek alışkanlık oldu artık. Phong Nha’nın da muhteşem manzaralı yolları olduğunu okuyunca geri kalmadık tabii ki. Motoru günlük 80000 VND’ye (3.44 Dolar) kaldığımız otelden kiraladık. Benzini de otelden aldık 75000 VND’ye (3.23 Dolar). Motor parasına benzin almış olduk ama otelin girişinde motorlarla ilgilenen amcaya dert anlatma şansımız yoktu. Beğenmiyorsan alma yani:) Konaklamamıza kahvaltı dahil olduğu için sabah 8.30’da kahvaltımızı yapıp yola koyulduk.

2 – Yol üzerindeki köprü (Lokasyon)

Yola çıkar çıkmaz her yer bir anda yemyeşil oldu. Sağlı sollu bir sürü minik tepe oluştu etrafımızda. Bu tepelerin eteklerine kurulmuş kasabalar o kadar güzel bir görüntü oluşturuyordu ki, bir sağa bir sola bakmadan ilerleyemiyorduk. Geçerken gördüğümüz kasabaların çoğunun Hristiyan köyü olduğunu köylerdeki ilginç mimarili kiliselerden anladık.

Cennet Mağarasına (Paradise Cave) doğru yol alırken bize çok ilginç gelen motosikletler için yapılmış bu ahşap köprüyü fark ettik. Bu ülkede de arabalar var ama asıl motorlar sayesinde hayat akıyor. Sadece bize mi rüzgar bu kadar güzel vuruyordu köprüden geçerken acaba. Köprünün ismi de yeri de yoktu, biz de mecbur Google Maps’e kendimiz ekledik.

3 – Paradise Cave (Lokasyon)

Biletler ve Park

Saat 10.30 civarında mağaranın girişine varmıştık. Yukarıdaki lokasyon mağaranın kendisi, bilet alma kısmı restoranların olduğu bölgede. Otellerden satın alabileceğiniz içinde kayaking, swimming, trekking olan bir sürü tur seçeneği var. Biz zaman kısıtı olduğu için turları pek sevmiyoruz, doya doya gezmek istiyoruz her yeri, bir de turlar genelde çok pahalı oluyorlar. Motorumuzu park ettikten sonra kişi başı 250000 VND (10.72 Dolar) olan girişi biletini alıp mağaraya doğru yola koyulduk. Motorsiklet park ücreti 5000 VND (0.21 Dolar).

Yürüyüş Yolu

Bilet gişesinden mağaranın girişine yarım saat süren bir yürüyüş yolu var. Bu kısmı ücretli servisle gidebiliyorsunuz biz her zamanki gibi yürümeyi tercih ettik. Yoldaki kelebeklere de takılınca mağaraya 1 saatte ancak varabildik.

Mağaranın içi

Paradise Cave UNESCO koruması altındaki Phong Nha-Ke Bang Milli Parkının içinde yer alıyor. 2005 yılında keşfedilmiş ve 31 km uzunluğuyla milli parkın içindeki en uzun mağaralardan bir tanesi. Mağarayı turistik amaçlı olarak içindeki yaklaşık 1 km uzunluğundaki yürüyüş yolunu takip ederek gezebiliyorsunuz. Mağaranın içi kocaman ve kaya oluşumları çok etkileyici.

Mağaranın doğal koşullarını korumak için her gün belli sayıda turist alınıyormuş içeri. Biz insanlar doğanın her bir parçasına olduğu gibi buraya da zarar veriyoruz. Soluduğumuz her hava mağaranın içindeki karbondioksit miktarını arttırıyor bu da mağaranın sıcaklığını yükseltiyormuş. Bu da nem oranını düşürüyor ve mağaranın yapısına zarar veriyor. Sıcaklığı arttırabilen başka sebepler de mevcut bunun için sürekli ölçümler yapılıyormuş.

Bir de kaya oluşumlarına dokunduğumuzda elimizdeki yağ kaya dokusuna geçiyor ve suyun içindeki maddelerin kayaya tutunması yerine kayıp gitmesine sebep oluyormuş. Onun için herhangi bir şeye dokunmadan dolaşmak lazım.

Dönüş Yolu

Mağaraya çıkarken kullandığımız yürüyüş yolunu değil  biraz daha dik ve kestirme olan merdivenli yolu tercih ettik inerken. Biri iniş biri çıkış yolu herhalde. Mağaranın içi kadar yürüyüş yolu da çok etkileyici bence. Normalde atıştırmalık çikolata gibi şeyleri çok sevmem ama birbirine yapışmış susamlı fıstık muhteşemdi. Çıkıştaki büfelerde 15000 VND’ye (0.64 Dolar) satılıyor.

Phong Nha-Ke Bang Milli Parkı

UNESCO koruma listesine girmiş mağara ve mağara sistemlerinden oluşan Phong Nha-Ke Bang Doğal Parkı ismini Phong Nha Mağarası ve Ke Bang ormanlarından alıyor. Bu sistemin en önemli parçası ise 2009 yılında keşfedilen dünyanın en büyük mağarası olarak kabul edilen Son Doong Mağarası. Bu mağaraya her yıl kısıtlı sayıda ziyaretçi kabul ediliyor. Bir de 4-5 gün süren turlar için kişi başı 3000 Dolar ücret ödemek gerekiyor. Bizim gördüğümüz mağaraların bile oldukça etkileyici olduğunu söylemek lazım. Şu anda mağaranın girişine teleferik inşa ediyorlarmış belki o zaman fiyatlar ucuzlar. Teleferik yapımına bir çok çevreci de karşı gibi duruyor o ayrı.

Gio Waterfall Restoran (Lokasyon)

Aslında öğle yemeği için başka lezzetli planlarımız vardı ama bu restoranın yorumları fena olmayınca şansımızı deneyelim dedik. Hem de asıl amacımız Botanic Garden’a gitmek olduğu için hemen kapısında olması da cazip geldi. Bu arada bir çok turist de burada yemek yiyordu. Yemekler güzel ama bir özelliği yok açıkçası. Karnımızı doydu evet ama ruhumuzu doymadı. 125000 VND (5.38 Dolar) tuttu.

4 – Botanic Garden (Lokasyon)

İsmini ilk duyduğumda bu cennet gibi doğal parkın içinde neden yapay bir yere gidelim ki demiştim ama ismine aldanmamak lazımmış burası da doğal parkın bir parçası aslında. 3 tane trekking yolu var. En uzun olana rehbersiz gidemiyorsunuz o sebeple sadece iki seçenek var aslında:) Saat 15.00 olduğu için de kısa yolu tercih ettik. 40000 VND (1.72 Dolar) giriş ücretini 4000 VND (0.17 Dolar) park ücreti ödeyip aldık biletlerimizi. Route 1, sarı renkli rotayı izlemeye başladık.

İlk Salıncak

Burası oldukça kolay bir parkur. Yol boyunca belirlenmiş bir yürüyüş yolu var çoğu kısımlarda basamakları takip etmek yetiyor hatta. Yolu bulamayıp geri dönen Avrupalı gençler gördük aslında itiraf edelim ama zorluk derecesi gerçekten çok düşük. Salıncakları takip etmek yeterli hatta:)

İkinci Salıncak-Vang Anh Gölü

Bir süre sonra masmavi minik bir gölete ulaşılıyor.Hava buz gibi olduğu için biz yüzemedik tabii ki ama bu gölün üzerindeki salıncağa ıslanmadan binip sallanmama bir engel oluşturmadı. Bu noktadan sonra yol ikiye ayrılıyor. Bir tanesi yüz yıllık Sao Ağacının etrafından dolanıyor diğeri kestirmeden Gio Şelalesi gidiyor. Biraz geç olduğu için biz yüz yıllık Sao Ağacını es geçip yolumuzu Gio Şelalesine çevirdik.

Yoldaki Çardaklar

Tırmanırken arada oturup etrafı izlemek için çardaklar var. Tırmanmaktan çok yorulunca hem soluklanmak  hem de etrafı izlemek için iyi oluyor.

Tabelaları Takip Et

Her tarafta Gio Şelalesini işaret eden tabelalar var. Botanic Garden’a gireli yaklaşık 50 dakika oldu ve bize yol gösteren kelebekler eşliğinde yolumuzda ilerliyoruz.

Gio Şelalesi

Sonunda şelaleye ulaştık. Parkurun üstteki resimde yer alan tabeladan sonraki 10 dakikalık iniş kısmı birazcık zor ama parmak arası terlikle Turgay kaymadan inmeyi başardı. Spor veya trekking ayakkabısı kesinlikle daha iyi olurdu o ayrı. Sevimli küçük ölçekte bir şelale burası. Şelalede yüzmedik ama tepesine çıkıp manzarayı izlemek bile oldukça keyifli.

Dönüş Yolu

Geldiğimiz yoldan dönmek yerine şelalenin üzerinden devam edip yuvarlak çizerek giriş kapısına doğru ilerliyoruz.

Üçüncü Salıncak

O da ne? Bu sefer iki salıncağı yan yana koymuşlar. O zaman biz de iki kişi sallanırız ! Yetişkin salıncağı olunca istediğin kadar hızlı sallanıyorsun, çok keyifli. Neden salıncakları birbirinin sallanma yoluna yapmışlar anlamadık ama çarpışıyor insanlar:)

Dördüncü ve Son Salıncak

Evet salıncakta sallanmaktan bıkmadım. Her gördüğümüzde durup sallandık ve fotoğraf çektik. Zaten yürüyüş parkuru çok kolaydı uzun sürmesinin nedeni hep benim bu salıncak sevdam. Saat 5’te başladığımız noktaya dönmüştük.

Phong Nha-Ke Bang Milli Parkına Veda

Paradise Cave yolu üzerinde bir diğer meşhur mağara olan Dark Cave yer alıyor. Biz  de şehir merkezinden Paradise Cave’e giderken önünde durup bir göz attık. Mağaranın tam girişinde 400 metre uzunluğunda bir zipline var. Bizim okuduğumuz kadarı ile ıslanmadan mağaraya girilmiyor. Üzerimizde ceketlerle yolda giderken bile üşürken ben zipline ile mağaraya girmeye çok üşendim. 1990 yılında keşfedilen bu mağara okuduğumuz kadarı ile çok güzelmiş ve Son Doong Cave’in küçük versiyonuymuş. Dark Cave’i bir dahaki sefere bırakıp Phong Nha-Ke Bang Milli Parkına veda ettik ve son durağımıza doğru yola koyulduk.

5 – The Duck Stop (Lokasyon)

Ördekler… Yüzlerce ördek… Hayvanları severim ama uzaktan. Yüz tane ördeğin aynı anda elimle ve ayağımla besleyecek kadar yakından değil. Hayatımızdaki en garip deneyimdi. Çiftlik tarihinde de çığlık çığlığa ördek besleyen başka kimse olmamıştır herhalde. Artık tecrübeliyim getirin ördeklerin yüzünü birden:)

Burası bir ördek çiftliği. Aynı zamanda bufaloları da var, yan tarafta meyve sebze tarlaları da. Gelen misafirlerin önce karnını doyuruyorlar sonra da ördekleriyle tanıştırıyorlar. Ücreti kişi başı 100000 VND (4.29 Dolar). Bufolaya da binmek isteyenler için ücret 150000 VND. Bize şimdilik ördekler yetti.

Vietnam krebinin (Banh Xeo) ve yer fıstığı sosunun lezzetini anlatamam, kesinlikle denemek lazım. Krep dediklerine bakmayın içinde yumurta yok, sarı rengi zerdeçal tozundan geliyor. Kendimiz de yaptık oradan biliyoruz.

Ne benzin mi bitti?

Neyse karnımızı doyurduk, ördekleri de doyurduk. Hava karardı artık dönüş vakti. Bu arada benim şarjım bitmiş, Turgay’ınki azıcık kalmış. Bu kadar fotoğraf çekince normal. Çalışanlara veda ettik, 10 dakika gittik ki tam filmlerdeki olan şey oldu ve motor yavaş yavaş durdu. Şehre motorla 15 dakika mesafede yeşillikler içinde olduğunu varsaydığımız (akşam hava kararınca siyah oldu) yol kenarındayız. Neyse ben biraz ilerideki evlerden birinin içine daldım kimse var mı diye. Şansımıza evde birileri varmış.İngilizce bilmedikleri için zar zor benzinin bittiğini anlattık, evin kızı sağ olsun bize benzin almaya gitti. Beklerken sofralarından kaldırdığımız teyze ve amca bizi evlerine davet etti. Bekledik hep beraber. Ev çok sevimli bu arada. Herkes gibi TV izliyorlar ama evde kanepe yok. Yerde ve sandalyede oturuyorlar. Evin oğlu kendi halinde. Diğer kızları da evlenmiş herhalde davetiye gözüme ilişti duvarda da resimleri vardı. Neyse bizim benzin geldi, motora koydular. Motor eski, benzin de kötü olunca çalışmadı önce. Sonra kız yine durumu el attı. Bolca teşekkür edip otelimizin yolunu tuttuk.